معرفی اجمالی محصول
نقد و بررسی
مشخصات فنی
فیلم محصول
پرسش و پاسخ
نقد و بررسی
- تحقیق مربوطه به صورت فایل ورد و قابل ویرایش می باشد و دارای 202صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد.
-
مبحث اول: اماکن ورزشی و اقسام آن 9
مبحث دوم: مفهوم مسئولیت مدنی و تمايز آن از مسئوليت اخلاقي، كيفري و قراردادي 12
گفتار اول ـ مفهوم مسئولیت مدنی در حقوق ایران و حقوق کشورهای اروپایی 12
گفتار دوم ـ تمایزات مسئولیت مدنی 15
مبحث سوم: مفهوم مسئولیت انتظامی و تمايز آن از مسئوليت اخلاقي، كيفري و قراردادي 21
گفتار اول: مفهوم مسئولیت انتظامی 21
گفتار دوم: تمايزات مسئوليت انتظامی 22
مبحث چهارم: انواع مسئولیت مدنی 24
گفتار اول: مسئولیت ناشی از فعل شخص. 24
2. عنصر معنوی یا روانی تقصیر 26
2ـ 2. تقصیر غیرعمدی یا تقصیر ناشی از بی‌احتیاطی و یا غفلت 27
2ـ3. فواید عملی تفکیک تقصیر عمدی و غیرعمدی 28
گفتار دوم: مسئولیت ناشی از فعل غیر 29
1. مسئولیت ناشی از فعل غیر برای تقصیر اثبات شده 29
1ـ2. معلمان و مربیان نسبت به افراد تحت آموزش خود 30
2. مسئولیت ناشی از فعل غیر برای تقصیر مفروض. 31
2ـ1. مسئولیت ابوین ناشی از اعمال ارتکابی فرزندانشان 31
2ـ2. مسئولیت کارفرمایان در قبال اعمال ناشی از کارکنانشان 31
مبحث پنجم: ماهیت حقوقى باشگاه و ارکان آن در حقوق ایران و کشورهای اروپایی 33
گفتار اول: ماهیت حقوقی باشگاه 33
گفتار دوم ـ انواع باشگاههای ورزشى 39
1. باشگاههاى دولتى (عمومى) 39
گفتار سوم: ارکان باشگاههاى ورزشى 42
1ـ1. ترکیب هیأت مدیره باشگاه 43
1ـ2. تعداد اعضاي هيأت مديره 43
1ـ3. شرایط عضویت در هیأت مدیره باشگاه 44
1ـ4. وظایف هیأت مدیره باشگاه 45
1ـ6. رابطه مدیران با باشگاهها در حقوق ایران و حقوق کشورهای اروپایی 46
الف ـ نظریه اول: مدیران وکلاى شرکا و سهامداران باشگاه محسوب مىشوند 46
ب ـ نظریه دوم: مدیران وکیل شرکت محسوب مىشوند 48
ج ـ نظریه سوم: مدیران نماینده قانونى شرکت یا باشگاه مىباشند 50
دـ نظریه چهارم: مدیران، رکن شرکت یا باشگاه مىباشند 51
1ـ 6ـ 2. حقوق کشورهای اروپایی 52
الف. مدیران به عنوان وکیل شرکت یا باشگاه 53
ب. مدیران به عنوان کارگران شرکت 54
د. مدیران به عنوان رکن باشگاه 55
2ـ 1. وضعیت حقوقی مدیر عامل 56
2ـ1ـ2. ختم مأموریت مدیر عامل 57
2ـ1ـ3. حقوق و تعهدات فردی مدیرعامل در باشگاه 58
2ـ 2. اختیارات مدیر عامل باشگاه 59
مبحث ششم: مبانی مسئولیت مدنی باشگاههای ورزشی در حقوق ایران و حقوق کشورهای اروپایی 70
2ـ2ـ2. نظریه خطر در مقابل منفعت 77
3ـ1. نظریه فرض تقصیر ناشی از سوءانتخاب کارگر (ورزشکار یا مربی) 80
3ـ1ـ2. حقوق کشورهای اروپایی 81
3ـ 2. نظریه فرض تقصیر ناشى از سوء مراقبت از عمل کارگر (ورزشکار یا مربی) 82
3ـ2ـ2. حقوق کشورهای اروپایی 83
فصل دوم: آثار مسئولیت مدنی و انتظامي باشگاهها و مؤسسات ورزشی در حقوق ایران و کشورهای اروپایی
مبحث اول: رابطه حقوقی ورزشکاران و مربیان با باشگاهها و مؤسسات ورزشی 88
گفتار اول: بررسی قراردادهای ورزشی و قرارداد کار در حقوق ایران 88
گفتار دوم: بررسی قراردادهای ورزشی و قرارداد کار در حقوق کشورهای اروپایی 92
مبحث دوم: مسئولیت انتظامی در ورزش. 95
گفتار اول: مسئولیت انتظامی باشگاهها و مؤسسات ورزشی 95
ـ تعهدات باشگاه نسبت به ورزشکاران 99
گفتار دوم: مسئوليت انتظامي ورزشكاران و مربیان 107
مبحث سوم: جبران خسارات وارده در حوادث ورزشی 124
گفتار اول: جبران خسارات وارده بر باشگاهها و مؤسسات ورزشی 124
گفتار دوم: جبران خسارات وارده بر کارکنان ورزشی باشگاه (ورزشکاران و مربیان) از ناحیه باشگاه 134
1. جبران خسارات جسمى و مادى 134
ـ تقصیر ورزشکار در ایراد آسیب و ضرر به خود 137
ـ تقصیر ورزشکار زیاندیده به عنوان علت منحصر حادثه زیان‌بار 141
ـ تقصیر ورزشکار زیاندیده به عنوان یکی از علل حادثه زیان بار 141
1ـ3ـ1. نقش قاعده Volentiدر مسئولیت مدنی باشگاههای ورزشی 142
1ـ3ـ2. مفاهیم و قواعد مشابه (Volenti) در حقوق ایران 144
1ـ4. حق انتخاب نوع مسئولیت از طرف زیان‌دیدگان در حوادث ورزشی 147
2. جبران خسارات معنوی وارد بر ورزشکاران و مربیان 149
ـ از دست دادن فرصت در حقوق ورزشی 153
1. جبران خسارات وارده بر ورزشکاران حریف 156
شرایط تحقق مسئولیت باشگاههای ورزشی 157
1ـ1. تقصیر کارکنان باشگاه (ورزشکار و یا مربی) 157
1ـ1ـ2. حقوق کشورهای اروپایی 158
1ـ2. حادثه در حین ورزش و یا به مناسبت آن باشد 159
ـ مفهوم حادثه حین انجام کار یا به مناسبت آن در حقوق کشورهای اروپایی 161
1ـ3. تقصیر بر اثر فورس ماژور یا دخالت اشخاص ثالث نبا شد 164
2. جبران خسارات وارده بر تماشاگران 165
گفتار چهارم: شرط عدم مسئولیت در قراردادهای استخدام باشگاههای ورزشی 175
1ـ قراردادهای تعیین‌کننده مسئولیت مدنی در قراردادهای ورزشی 175
2ـ محدوده و شروط تغییردهنده محدوده و قلمرو و مسئولیت مدنی 177
3ـ مفهوم و ماهیت شروط تغییردهنده محدوده و قلمرو مسئولیت مدنی 178
4ـ اعتبار شروط عدم مسئولیت (رفع و کاهش مسئولیت) در قراردادهای ورزشی 179
4ـ 1. مبانی مخالفین شرط رفع و کاهش (عدم) مسئولیت 179
4ـ1ـ1. اسقاط مالم یجب بودن 179
4ـ1ـ2. مخالفت با نظم عمومی 181
4ـ2. مبانی موافقین شرط رفع و کاهش مسئولیت 181
5ـ موارد بطلان شرط رفع و کاهش مسئولیت 185
5ـ1. شرط رفع و کاهش مسئولیت در تقصیر عمدی و سنگین 185
5ـ1ـ3. تفاوت تقصیر سنگین و تقصیر عمدی 186
5ـ1ـ4. توجیه الحاق تقصیر سنگین به تقصیر عمدی 187
5ـ1ـ5. مبانی بطلان شرط رفع و کاهش مسئولیت در تقصیر عمدی و سنگین 187
ـ مبنای سوم: شرط ارادی محض. 188
5ـ2. شرط عدم مسئولیت در موارد ضرر به اشخاص. 189
گفتار پنجم: شیوه‌های مختلف جبران خسارت 191
1ـ 1. جبران عینی (بازگرداندن عین مال) 191
1ـ2. جبران خسارت از طریق پرداخت معادل 192
2ـ1. جبران خسارت از طریق اعاده وضعیت 194
مبحث چهارم: شیوه تأمین خسارت 196
گفتار اول: بیمه اجباری کارکنان باشگاه و مؤسسات ورزشی (ورزشکاران و مربیان) 196
گفتار دوم: بیمه مسئولیت مدنی ورزشی 199
چکیده انگلیسی -
اصولاً ورزش از دیرباز به عنوان پدیدهای که هم باعث تندرستی و سلامتی جسم و هم باعث سلامتی روح و روان انسان میگردد در بین جوامع بینالمللی شناخته میشده است. بشر از آغاز آفرینش برای ماندن و زیستن نیاز به جنبش ماهیچههای خویش داشته و تا فرجام زندگی ورزش همسفر او خواهد ماند.[1] در دین اسلام هم آیات و روایاتی درخصوص ورزش در بین انسانهای بشری وجود دارد که نمایانگر دیدگاه روشن شریعت در خصوص امر ورزش و تندرستی است.[2]
با پیدایش المپیک در حدود یکصد و اندی سال پیش ورزش چهرهای بینالمللی پیدا کرد به طوری که صرف سلامتی و تندرستی برای انجام ورزش دیگر به عنوان تنها هدف ورزش مورد توجه نبود بلکه حضور در صحنههای بینالمللی و کسب افتخار در این زمینه به عنوان اصلیترین اهداف کشورهای شرکتکننده در این رقابتها که بعدها تبدیل به مهمترین رقابتهای بینالمللی در سطح کره خاكی تبدیل شد، واقع گردید، به طوری که کشورهایی که با هم مشکل و درگیری ـ چه در سطح نظامی و چه در سطوح دیگر ـ داشتند باکسب افتخار در این رقابتها و به ویژه در بازیهای رودررو تا مدتها به کركری خواندن برای بازنده میپرداختند و به تبع آن مردم دو کشور نیز چنان حساسیتی را در این زمینه از خود نشان میدادند که حتی در برخی موارد خود این امر منجر به کشمکش و درگیری بین دولتها و تماشاگران دو کشور میگردید. کشورها معمولاً با تشکیل کمیته ملی المپیک به برنامهسازی برای حضور موفق در این رقابتها میپردازند.
ورزش در ابتدا در سطح آماتور قرار داشت بدین معنا که ورزشکاران بیشتر به عنوان یک وسیله تفریح و سرگرمی که باعث سلامتی و تندرستی جسم و روان آنها میشد به آن نگاه میکردند اما بعدها با حرفهای شدن ورزش، جهان با اصطلاح ورزش حرفهای آشنا گردید و دیگر ورزش در سطح آماتور به فعالیت نمیپرداخت و رقابتهای ورزشی در کشورها هم عنوان حرفهای را یدک میکشید. برای مثال می‌توان به لیگ حرفهای بسکتبال NBA و یا لیگ حرفهای فوتبال اسپانیا لالیگا، لیگ حرفهای راگبی در آمریکا ـ لیگ حرفهای برتر در فوتبال انگلستان و به طور کلی شبه جزیره اشاره نمود.
با حرفهای شدن ورزشکار، قراردادهای ورزشی نیز حرفهای گردید بدین معنا که ورزش به عنوان یک شغل و حتی صنعت پولساز مورد توجه دستاندرکاران آن قرار گرفت و ورزشکار و یا مربّی با یدک کشیدن عنوان حرفهای، دیگر شغل حرفهای او، ورزش تلقی میگردید و ایشان باید فکر و ذکرشان را برخلاف ورزش آماتوری به ورزش و موقعیت در آن معطوف میکردند. با حرفهای شدن ورزش و تبدیل آن به یکی از صنایع پولساز، کسب موفقیت برای تیمها و باشگاههای ورزشی به عنوان هدف نهایی مورد تأکید و توجه قرار گرفت زیرا با کسب موفقیت، سود و منفعت مالی بیشتری نصیب این باشگاهها میگردید به طوری که حتی برای مثال باشگاه فوتبال بارسلونای اسپانیا در سال 2008 میلادی به دلیل کسب موفقیت در چهار جام ـ لیگ حرفهای فوتبال اسپانیا (لالیگا)ـ و جام پادشاهی این کشور و نیز لیگ قهرمانان اروپا و نیز قهرمانی در رقابتهای سوپر جام جهان که با شرکت قهرمانان قارههای مختلف دنیا انجام میگیرد حدود 5/3 میلیاد یورو، سود خالص را نصیب این باشگاه گردانید.[3]
با پیشرفت ورزش و حرفهای گردیدن آن حقوق ورزشی مورد توجه قرار گرفت که به بررسی حقوقی حوادث در ورزش میپردازد. موضوع حقوق ورزشی تمامی تخلفاتی است که در عرصه ورزش واقع و به نحوی به حقوق دیگران لطمه وارد میآورد.
باشگاه و مؤسسات ورزشی از قبیل استادیومها و سالنهای ورزشی به دلیل درگیر بودن مستقیم با امر ورزش بیشتر در معرض مسئولیت ـ اعم از مدنی وکیفری ـ قرار میگیرند. ما در این کار تحقیقی این مسئولیتها را مورد بررسی قرار میدهیم که مثلاً آیا اصولاً باشگاهها و مؤسسات ورزشی مربوطه در خصوص حوادث ورزشی مسئولیت دارند یا خیر؟ اگر مسئولیت دارند مبنای مسئولیت آنها چیست؟ و اینکه آیا در جایی که ورزشکار و یا مربی و یا کارکنان آن مثل پزشک و کارکنان دیگر باشگاه با باشگاه قرارداد دارند آیا اصولاً مسئولیت قراردادی هم به وجود میآید یا خیر؟ آیا امکان توسل زیاندیده هم به مسئولیتهای قراردادی و هم مدنی باشگاه وجود دارد یا خیر؟ مسئولیت باشگاهها و مؤسسات ورزشی مربوطه نسبت به تماشاگران ـ اعم از تماشاگرانی که پول میدهند و بلیت خریداری میکنند و تماشاگرانی که به رایگان وارد میشوند چیست؟ در این تحقیق به این سؤالات پاسخ میدهیم.
تا زمان شکلگیری ورزش حرفهای و حاکم شدن نگاه اقتصادی بر آن، علم حقوق به طور ویژه و خاص این پدیده را مورد توجه قرار نداده بود.با تشکیل باشگاه های ورزشی بزرگ که در رشته های مختلف ورزشی فعالیت می کردند و به اصطلاح به معنای واقعی کلمه باشگاه بودند نه یک تیم ورزشی - و صنعتی شدن ورزش ،بررسی مسولیت مدنی باشگاهها وموسسات ورزشی در خصوص حوادث ورزشی که در جریان رقابتهای ورزشی برای بازیکنان، مربیان ، تماشاگان و سایر کارکنان باشگاه پیش میآید از اهمیتی بیش از پیش برخوردار گردید.
در ایران هم ابتدا به موجب ماده 42 قانون مجازات عمومی مصوب 1352 که مقرر میداشت: «حوادث ناشی از عملیات ورزشی مشروط بر اینکه سبب آن حوادث، نقض مقررات مربوط به آن ورزش نباشد جرم محسوب نمیشود»، حقوق ورزشی به رسمیت شناخته شده و در سال 1361 هم مقنن همین متن را با اضافه کردن جمله «... و این مقررات هم با موازین شرعی مخالفت نداشته باشد» در ماده 32 قانون راجع به مجازات اسلامی مورد تأکید قرار داد. در سال 1370 شمسی هم به رغم تغییراتی که در قانون مجازات اسلامی داده شده ماده اخیرالذکر که فقط با تغییر شماره ماده به ماده 59 عیناً به تصویب رسید و در حال حاضر در حوادث ناشی از عملیات ورزشی که جنبه جزایی داشته باشد مورد استناد است. اما در مورد مسئولیت مدنی حوادث ورزشی تاکنون قانون خاصی که به صراحت به ورزش اشاره داشته باشد تصویب نگردیده و جبران خسارات حوادث ورزشی با استناد به قانون مسئولیت مدنی مصوب1339، و قانون مدنی و سایر قوانین، اصول، فتاوی، عرف و عادت، حل و فصل میشود.[4]
متأسفانه در این کار تحقیقی، همان طور که گفته شد نه منابع فارسی ونه منابع قانونی خاصی موجود است، و دلیل آن هم عدم توجه به این شاخه از حقوق ورزشی بود. البته پایاننامههایی راجع به مسئولیت مدنی در حوادث ورزشی کار شده است که متأسفانه به هیچ وجه به امر باشگاهداری و مسئولیت مدنی آن توجه نگردیده است. اما در کشورهای اروپایی، منابع نسبتاً زیادی وجود دارد.
به هر حال نگارنده ضمن اقرار به ضعف علمی خود و نواقص فراوان در این تحقیق که خود مقر به آن هستم امیدوار هستم که حقوقدانان و دانشپژوهان جوان رشته حقوق در این زمینه گامهای بیشتری را برداشته تا عرصه ورزش به ویژه حقوق ورزشی بیش از پیش مورد توجه قانونگذاران قرار گیرد.
متأسفانه به دلیل مهجور ماندن این رشته از حقوق، فعالیتهای پژوهشی و تحقیقی در خصوص حقوق ورزشی به ندرت انجام گرفته است. موضوع تحقیق اینجانب نیز از جمله موضوعات حقوق ورزشی میباشد که با وجود مهم بودن آن تا به حال در این خصوص هیچگونه تحقیق و کار پژوهشی در این زمینه تألیف و نگارش نگردیده است. البته در زمینه قراردادهای ورزشی و نیز مسئولیت کیفری مدیران ورزشی رسالههایی تدوین گردیده است که متأسفانه در زمینه حقوق ورزشی کافی به نظر نمیرسد.
به هر صورت تلاش میشود که با تألیف و نگارش این رساله با کمک و راهنمایی اساتید گرانقدر گامی هرچند ناچیز در زمینه شناساندن حقوق ورزشی به علاقهمندان، به ویژه ورزشکاران و پژوهشگران گرانقدر برداشته شود تا چه مقبول افتد.
روش تحقیق و بررسی اطلاعات به صورت تحلیلی و توصیفی با استفاده از منابع حقوقی فارسی و لاتین صورت پذیرفته است و در برخی موارد نیز از آراء و تصمیمات قضایی مراجع قضایی و انضباطی ایران ، کشورهای اروپایی و آمریکا که در سایتهای اینترنتی موجود است ، استفاده شده است.
به هر تقدیر به دلیل کمبود بسیار زیاد و عجیب منابع فارسی و لاتین به ویژه منابع فارسی، در خصوص موضوع تحقیق، بیشتر با استفاده از قواعد و اصول حقوق مسئولیت مدنی به بررسی موضوع مورد نظر پرداخته شده است.
مطالب این تحقیق از ترتیب و اسلوب ذیل برخوردار است و در دو فصل به این شرح تنظیم شده است:
1ـ مفهوم مسئولیت مدنی و انتظامی؛ ماهیت حقوقی و مبانی مسئولیت مدنی باشگاهها و مؤسسات ورزشی در حقوق ایران و کشورهای اروپایی
2ـ آثار مسئولیت مدنی و انتظامی باشگاهها و مؤسسات ورزشی در حقوق ایران و کشورهای اروپایی.
در پایان نیز به نتیجهگیری و ارائه پیشنهادات پرداخته شده است.
1ـ باشگاهها و مؤسسات ورزشی چه تکالیفی را نسبت به ورزشکاران، مربیان و تماشاگران دارند؟
2ـ رابطه حقوقي باشگاهها و موسسات ورزشي با ورزشکاران و مربیان در حقوق ايران و كشورهاي اروپايي چیست؟ و مبناي مسئوليت مدني باشگاهها و مؤسسات ورزشي كدام است؟
3ـ جايگاه مسئوليت انتظامي باشگاهها وموسسات ورزشي در حقوق ورزشي چيست؟
4ـ آیا امکان جمع مسئولیتهای قراردادی و مدنی در رجوع به باشگاهها و مؤسسات ورزشی وجود دارد؟
5ـ آیا باشگاهها و مؤسسات ورزشی میتوانند با درج شرط عدم مسئولیت، مسئولیت خود را در قبال زیاندیده مرتفع و یا کاهش دهند؟
1ـ باشگاهها و مؤسسات ورزشی نسبت به ورزشکاران، مربیان و تماشاگران تعهداتی دارند که مهمترین آن فراهم آوردن امکانات مناسب و ایمنی تجهیزات و اماکن ورزشی مربوطه (تعهد به ایمنی) میباشد.
2ـ رابطه کارگری و کارفرمایی در حقوق ايران و كشورهاي اروپايي میان بازیکنان و ورزشکاران با باشگاهها و مؤسسات ورزشی حاکم است و مبناي مسئوليت مدني باشگاهها و موسسات ورزشي بر فرض تقصير مبتني است.
3ـ باشگاهها و مؤسسات ورزشي در قبال تخلفات خود و يا ورزشكاران و مربيان و تماشاگران در طول رقابت‌هاي ورزشي در برابر فدراسيون‌هاي ورزشي مربوطه مسئوليت انتظامي پيدا مي‌كنند.
4ـ امكان جمع بين مسئوليت مدني و قراردادي وجود دارد.
5ـ باشگاهها و مؤسسات ورزشی میتوانند جز در مواردی که شامل تقصیر عمدی و سنگین میباشد با درج شرط عدم مسئولیت در ضمن قرارداد یا قرارداد جداگانه، مسئولیت خود را مرتفع یا کاهش دهند.
مفهوم مسئولیت مدنی و انتظامی؛ ماهیت حقوقی و مبانی مسئولیت مدنی باشگاهها و مؤسسات ورزشی در حقوق ایران و کشورهای اروپایی
اماکن ورزشی و اقسام آن
1. تعریف اماکن ورزشی
به طور کلى و عام به تمام فضاهایى که امکان اجراى ورزش، فعالیت‌هاى جسمانى و حرکات ورزشى و تفریحى براى کلیه افراد یک جامعه در آنها وجود داشته باشد، مىتواند اماکن ورزشى محسوب گردد.[5]
مجتمع یا مجموعه ورزشى جامعترین واژه براى یک مکان ورزشى است که انواع
ورزش‌هایی میدانى و سالنى نظیر سوارکارى، فوتبال، دومیدانى، قایقرانى، شنا، ورزش‌هاى رزمى، ورزش‌هاى راکتى و... در آن وجود داشته باشد.[6]
-
مکان سرپوشیدهاى که بر اساس ضوابط فنى ورزشى براى انجام فعالیت‌هاى یک یا چند رشته ورزشى احداث شده باشد. این سالنها براى برگزارى کلاسهاى رزمى،
ژیمناستیک، تنیس روى میز، آمادگى جسمانى، والیبال، بسکتبال، کشتى و... مورد استفاده قرار مىگیرد.[7]
محل نگهداري حجم معيني از آب كاملاً پاكيزه و بهداشتي به منظور شنا و ساير ورزشهاي آبي را استخر مي‌نامند و تفاوت اساسي استخرهاي شنا با ساير شناگاه‌هاي و اماكن آبي در حدود و اندازه آن از سويي و كيفيت آب مصرفي آن از سوي ديگر است.[8]
استادیوم که از یک کلمه یونانى قدیمى مشتق شده[9] سازهاى بیضى یا دایرهاى شکل است و معمولاً روباز که ویژه بازی‌ها و مسابقاتى مانند فوتبال و دومیدانى مىباشد و ردیفهایى پلکانی براى نشستن تماشاگران در اطراف آن ساخته مىشود و زیر جایگاه هم ممکن است مکانهاى سر پوشیده ورزشى تعبیه شده باشد. همچنین امکان دارد مکانهاى روباز براى ورزش‌هایى نظیر تنیس را هم در کنار آن داشته باشد.[10]
-
در تعریف باشگاه مىتوان گفت به مکانى اطلاق مىشود که توسط سازمانهاى دولتى و یا بخش خصوصى به منظور اشاعهى ورزش به وجود مىآیند و افراد علاقهمند را نیز به عضویت مىپذیرند. و تیم‌هایى را براى شرکت در مسابقات بین باشگاهى در ورزش‌هاى گوناگون معرفى مىکند.[11] در تعریفى دیگر گفته شده است که باشگاه یک سازمان یا نهاد ثبت شده کارآموزى است که اشخاص با علایق مشترک در زمینه ورزشى یا فعالیت‌هاى تفریحى آن را تشکیل مىدهند و براى ترویج و توسعه علایق در یک قلمرو معین ایجاد مىشود. که از نظر فلسفه ایجادى به سه دسته تقسیم میشوند.
1. باشگاههاى ورزشى رقابتى؛
2. باشگاههاى تفریحى سرگرمى؛
3. باشگاههاى ساختارى.
باشگاه‌هاي ورزشي رقابتي باشگاه‌هايي هستند كه در مبحث ارضاء حسّ رقابت و مبارزه طلبي به وجود مي‌آيند و شركت كنندگان در اين مسابقات به صورت پاره وقت و يا تمام وقت- محلي يا استاني يا كشوري و بين المللي آموزش مي‌بيند.
باشگاه‌هاي تفريحي- سرگرمي همه شرايط باشگاه‌هاي رقابتي را ندارند اما قادرند كه يك گروه ورزشي را براي تمرين‌هاي خلاق گونه آماده كنند اما اين تمرينات به صورت غير رسمي انجام مي‌شود باشگاه‌هاي ساختاري و تشكيلاتي باشگاه‌هايي هستند كه ممكن است در مسابقاتی كه هر سال برگزار مي‌شود شركت كنند اما هدف و تمركز اصلي اين باشگاهها، معرفي و استعداديابي و دادن آموزش كيفي و پيشرفت و ترقي در آموزش مهارت‌ها و تكنيك‌هاي خاص به شركت كنندگان مي‌باشند.
برچسب ها: مسئولیت مدنی و انتظامی باشگاه ها و مؤسسات ورزشی در حقوق ایران و کشورهای اروپایی , مسئوليت كيفري , مسئوليت مدني , تعریف اماکن ورزشی , مفهوم مسئولیت ,
مشخصات فنی
فیلم محصول
محصولات مرتبط
